#21 "Twoje serce należy do mnie" Dean Koontz

Trzydziestoletni Ryan Perry, twórca internetowego imperium, ma świat w garści. Jest bogaty i szczęśliwie zakochany - czyż mógłby pragnąć więcej? Niespodziewanie dowiaduje się, że cierpi na nieuleczalną, śmiertelną chorobę serca. Jego życie może uratować tylko przeszczep, a lista oczekujących jest długa. Choroba wyciska na nim piętno - Ryan popada w paranoję, prześladują go niepokojące wizje i podejrzenia wobec osób z najbliższego otoczenia , także ukochanej Samanty. Czy ktoś próbował go otruć? W końcu decyduje się na zmianę kardiologa. Na nowe serce nie musi długo czekać. Rok później znów czuje się jak młody bóg...i nagle dziwne wydarzenia i wizje powracają. Ktoś zaczyna przesyłać mu zagadkowe prezenty: walentynkowe serduszka z wyznaniem Bądź mój, złoty wisior w kształcie serca. I wiadomość: Twoje serce należy do mnie. Wszystko wskazuje na to, że dawca chce odzyskać swoje serce...

Źródło: lubimyczytać.pl

CÓRKA: Sięgając po tę książkę, byłam pełna nadziei. Pomyślałam: "Tytuł interesujący to i treść musi być niezła". Niestety, mocno się zawiodłam....

Zaczęłam czytać z wielkim entuzjazmem. Początek nie wciągnął mnie, ale pomyślałam, że jeżeli przebrnę przez pierwszą część to druga będzie o wiele bardziej interesująca.

Pierwsza część składa się głównie z tego, co było przed operacją. Ryan popadał w lekką paranoję. Uważał, że jakiś człowiek (ludzie?) czyha na jego życie. Wydawało mu się ciągle, że ktoś go obserwuje, śledzi, truje(?). Wszędzie widział wrogów. Nawet w swojej ukochanej, Samantha'e, która była mu najbliższą osobą i zawsze go wspierała. Dla mnie był zwyczajnie lekko stuknięty. Wyobrażał sobie różne dziwne rzeczy. Od samego początku wydał mi się jakiś... dziwny? psychiczny? nienormalny? Chyba wszystko po trochę.

Druga część zaczyna się kiedy Ryan jest rok po przeszczepie. Przestał mieć "wizje", że ktoś chce go zabić. Żył sobie spokojnie, ale już bez ukochanej. Ich drogi się rozeszły. 

Trzecia część rozwija się już trochę bardziej. Pojawia się tajemnicza postać w ogrodzie, która obserwuje pana domu. Kim jest? Czego chce? A może to znowu urojenia?

Główny bohater, dla mnie niestety jest nijaki. Popada w paranoję na własne życzenie. Traci ukochaną przez swoją głupotę. Momentami nawet mnie irytowało jego zachowanie.
Uważał, że Sam knuje przeciwko niemu i chce go pozbawić życia. To po części doprowadziło też do rozpadu ich związku - utrata zaufania.

Kupując tę książkę, miałam nadzieję na coś świetnego. Coś co mnie poruszy. Jakieś chwile grozy. Cokolwiek. Niestety, zawiodłam się, bo tego w ogóle nie było.

Finał książki? Dla mnie zupełnie bez sensu. Nie zdradzę Wam nic więcej. Powiem jedynie tyle: zawiodłam się.

Osobiście nie polecam tej lektury. Dla mnie słaba. Liczyłam na fajerwerki, ale się przeliczyłam. Porównanie (na okładce książki) autora do S. Kinga mocno mnie zaintrygowało, ale i równie mocno zawiodło. Niestety, ale dla tej lektury mówię stanowcze: NIE.

♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕

PS Przepraszam, że recenzja dopiero teraz, ale ten czas tak szybko ucieka, a jest tyle do zrobienia... :(
Mam nadzieję, że wybaczycie :)

Miłego dnia ♥