#46 "Złodziejka książek" Markus Zusak

Drobna uwaga. Na pewno umrzecie.

CÓRKA: Cześć, witajcie. Z góry przepraszam za tak długą nieobecność. Sesja, nauka, jakieś niespodziewane wydarzenia. Wszystko do kupy zebrać = brak czasu na czytanie i bloga.
Czytałam w sumie w swoim życiu już sporo książek, ale pierwszy raz jestem w sytuacji kiedy przeczytałam książkę i nie wiem co powiedzieć. Poważnie! Pierwszy raz mi się to zdarzyło. Brakuje mi słów do jej zrecenzowania.

Wstrząsająca? 
Prawdziwa?
Życiowa?
Wszystko się zgadza. Samo życie i historia. 

Zaczynając miałam inne wyobrażanie o tej książce. Starałam się nie czytać recenzji, bo i po co? Nie chciałam sobie psuć lektury. No i zdecydowanie nie zepsułam! Myślałam, że to będzie lekka, fajna i przyjemna książeczka. Jakże się myliłam....

Książka naszpikowana jest emocjami i to wcale nie tymi łatwymi. Śmiałam się w niektórych momentach, ale i w niektórych kręciłam głową i mówiłam sobie: Jak to jest możliwe?!. Koniec w ogóle mnie poraził, bo płakałam czytając ostatnie strony. Łzy leciały mi same i nie mogłam ich potrzymać.

Główna bohaterka Liesel Meminger wiele w swoim życiu przeszła. Największą traumą była utrata młodszego braciszka. To wspomnienie długo ją prześladowało w snach i nie dawało spokoju. Chwilę wytchnienia przynosił jej nowy ojciec, który zaczął uczyć ją czytać i pisać. Dziewczynka na nowo zaczęła żyć. Świat zaczął nabierać barw z każdym słowem, które czytała. Czytanie stało się jej uzależnienie, a książki największymi skarbami.

Prócz wielkiej miłości do książek, poznała co to miłość do rodzica. Hans, papa, był jej bratnią duszą. Zawsze mogła na niego liczyć i mu się zwierzyć. Ale prócz miłości jest jeszcze coś ważnego: przyjaźń. Jej zasmakowała dzięki Rudy'emu. Wspaniałemu rozbójnikowi, który zawsze stał przy jej boku, bez względu na sytuację.

Jest jeszcze trzecia bardzo ważna osoba w życiu Liesel - Max. To on dołożył swoje dwa zdania do definicji przyjaciel. Wspaniała przyjaźń miedzy tymi bohaterami rozwijała się z dnia na dzień, choć nie mogła ujrzeć światła dziennego. Dzięki niemu, główna bohaterka nauczyła się co znaczy lojalność, szacunek i dobre serce. 

No i jest w tym wszystkim narrator: Śmierć. Dziwne? A jednak. Mnie też z początku zdziwiło, że jak to? jak Śmierć może być narratorem?. Ale może i może mu to nawet świetnie wychodzić. Poznajemy przy okazji "fach" Śmierci. Widzimy, że wcale nie jest to takie proste zajęcie...

Książka spełniła moje najśmielsze oczekiwania. Jestem zachwycona i oczarowana. Dawno nie czytałam tak dobrej książki. Nie czytaliście jeszcze? Nie możecie zwlekać! Zdecydowanie będziecie zadowoleni.

Jestem też świeżo po filmie i w sumie też jestem zadowolona. Fakt, że sporo zostało pominięte, np akcje z jabłkami, no ale trudno. Oglądało się fajnie i nie żałuję ani sekundy :)

KSIĄŻKA

♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕

FILM

♕♕♕♕♕♕

A może już czytaliście? Jak Wasze wrażenia po lekturze? :)

Słonecznego dnia! ♥