#15 "Love, Rosie" Cecelia Ahern

Rosie i Alex od dzieciństwa są nierozłączni. Życie zadaje im jednak okrutny cios: rodzice Alexa przenoszą się z Irlandii do Ameryki i chłopiec oczywiście jedzie tam razem z nimi. Czy magiczny związek dwojga młodych ludzi przetrwa lata i tysiące kilometrów rozłąki? Czy wielka przyjaźń przerodziłaby się w coś silniejszego, gdyby okoliczności ułożyły się inaczej? Jeżeli los da im jeszcze jedną szansę, czy Rosie i Alex znajdą w sobie dość odwagi, żeby spróbować się o tym przekonać?

Źródło: lubimyczytac.pl

CÓRKA: Od samego początku wiedziałam, że książka jest warta zachodu. I nie zawiodłam się. :)

Przyjaźń, o której marzy chyba każdy. Od dziecka, aż po grób - to chyba rzadkość. A jednak, Rosie i Alex są idealnym dowodem, że przyjaźń jest w stanie wytrzymać wiele. 

Wspaniałe lata życia i nowe przygody, odbiera im odległość. A mimo to nadal nie zrywają kontaktu i korespondują, dzwonią, SMS-ują. Szczerze? Zazdroszczę im takiego silnego uczucia. Nic ich nie zrażało do siebie.

Ta dwójka bohaterów to niezłe wariaty i czują się w swoim towarzystwie jak ryby w wodzie. Żartują, śmieją się i wygłupiają jak z nikim innym na świecie. Rozumieją się bez słów. 

Życie osobiste każdego z nich nie jest już tak idealne. Rozwody, małżeństwa, dzieci, problemy w pracy. Ciągle coś się dzieje. Nie ma chwili wytchnienia. Można by nawet powiedzieć, że są trochę nieszczęśliwi.

Córka Rosie i Syn Alexa także się zaprzyjaźniają. Rodziny łączy niezwykła więź, o której marzyli główni bohaterowie od dzieciństwa. Katie podobnie jak jej mama, znajduje jak najlepszego przyjaciela chłopca - Tobiego. Kontynuuje rodzinną tradycję :)

Początkowo nie mogłam zapałać o co chodzi. Te listy, e-maile i kartki z pozdrowieniami. O CO CHODZI?! Później ogarnęłam i raz dwa się połapałam co i jak. Forma książki daje ekspresowe tępo czytania. 
Podzielona jest na 5 części i w każdej części jest po kilka rozdziałów. 
Nie mogłam się oderwać. Chciałam czytać i czytać, bo byłam ciekawa jak się to skończy i co będzie dalej.

Nie wiem co jeszcze napisać o tej książce. Nasuwa mi się tylko jedno: WSPANIAŁA i na pewno warta każdej minuty czytania. Ta autorka zainteresowała mnie i na 100% sięgnę po inne jej książki. :)

POLECAM! :)

♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕

MATKA: Jest chyba moja pierwsza lektura, która od pierwszych słów pochłonęła mnie totalnie. Dzięki temu miałam z głowy dwa dni. :)

Jest to książka o wielkiej przyjaźni dziewczyny i chłopaka, która w końcu przeradza się w dużo większe uczucie, jakim jest miłość. Zaimponowało mi to, że to nie była przyjaźń na chwilę. Ta więź między nimi przetrwała długą próbę czasu i odległości. Było w niej także poświęcenie i wielka siła.

Dwójka głównych bohaterów to bardzo pozytywne osoby. Mieli marzenia do których dążyli mimo przeciwności losu. 
Każde z nich miało swoje, oddzielne życie, ale nigdy choć na chwilę nie zapomnieli o sobie. Byli przyjaciółmi na dobre i na złe. Zawsze mogli liczyć na drugą osobę. Byli powiernikami swoich problemów i trosk, ale także szczęścia i tych dobrych chwil. 

Podsumowując, jestem zachwycona lekturą. Myślę, że każdy chciałby mieć takiego przyjaciela, na którego może liczyć w każdym momencie swojego życia.
Książkę polecam w 100% :)

♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕

CÓRKA: Co do filmu to obie się zgadamy. Był ledwo średni. U mnie nawet łezka się nie zakręciła (no chyba, że ze śmiechu). Więcej mnie on rozśmieszył i wywoływał uśmiech na twarzy niż wzruszył. 

Muzyka raczej średnia, a i aktorzy nie robili szału. Byli w porządku, ale jednak inaczej sobie ich wyobrażałam :).

No i najbardziej nie podobało mi się, że TYLE (!) faktów zostało pominiętych. Jeżeli już robi się ekranizację książki to raczej moim zdaniem, niektóre fakty nie powinny być zmienione, np Alex nie miał ani jednego dziecka, a w książce było odwrotnie.

Tak więc ogółem film był średni. Plus za to, że się naśmiałam. :)

Bardziej polecam książkę niż film, ale to drugie na poprawę humoru jest też dobre. :)

♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕

MATKA: A dla mnie film w porównaniu do książki był beznadziejny. :)

Książkę o wiele lepiej mi się czytało niż oglądało film. Wiadomo, jedno od drugiego zawsze się różnią. :)

W filmie nie było TEGO CZEGOŚ co było w lekturze. Czytając przeżywałam emocje z bohaterami, a przy ekranizacji niestety nie było tego u mnie.

Nawet muzyka nie do końca przypadła mi do gustu. W ogóle moim zadaniem nie wzruszała. Sceneria nie oddawała nawet choć trochę magi książki. 

Niestety, ale dla mnie film nie jest godny polecenia. :)

                 

♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕

Miłego dnia ♥