#10 "Ostatnia piosenka" Nicholas Sparks

Życie siedemnastoletniej Ronnie Miller wywróciło się do góry nogami, gdy jej ojciec postanowił porzucić karierę i wyjechać do niewielkiego miasteczka w Północnej Karolinie. Jego ucieczka oznaczała koniec małżeństwa Millerów. Trzy lata później Ronnie dalej nie chce mieć nic wspólnego z ojcem i nie utrzymuje z nim kontaktu.

Nieoczekiwanie matka wysyła dziewczynę i jej młodszego brata, Jonaha, by spędzili wakacje w Wilmington. Dla Ronnie to ciężka próba - przyzwyczajona do Nowego Jorku, zakochana w jego nocnym życiu i modnych klubach, musi zmierzyć się nie tylko z niechęcią do wiodącego spokojne życie pianisty i zaangażowanego w budowę miejscowego kościoła ojca, ale również z senną atmosferą nadmorskiej mieściny. Wszystko wskazuje na to, że to będzie najgorsze lato w jej życiu...

CÓRKA: Nicholas Sparks jest dla mnie mistrzem. Każda jego książka pochłaniała mnie totalnie. Jednak w porównaniu do reszty, ta była najlepsza. Pierwszy raz zdarzyło mi się płakać nad książką. Poważnie! Zawsze myślałam: "jak to można płakać czytając książkę? Film - to jeszcze rozumiem. Ale nad książką? Nie. To nie ja.". A jednak! 
Fakt, wiedziałam o czym jest książka i jak się zakończy, bo oglądałam dawno temu film. Ale nie wiedziałam, że wzruszy mnie aż tak. Na ostatnich stronach dosłownie łzy lały mi się strumieniami po policzkach. Sama się sobie dziwiłam, ale książka była tak świetnie napisana, że innej reakcji nie mogło u mnie być.

Ronnie - początkowo wredna, niemiła, uszczypliwa nastolatka. Podła? Może trochę. Później jednak zmienia się i pokazuje swoją prawdziwą twarz. Ukrywała swoją wrażliwość pod twardą skorupą, którą stworzyła po odejściu od rodziny ojca. Miała do niego żal, to zrozumiałe, ale z czasem ta cała złość zniknęła. 
Zakochuje się z wzajemnością. Jej życie wywraca się do góry nogami. Zmienia o 360 stopni.

Jednak to lato nie będzie taki kolorowe do końca...

Książka pokazuje dojrzewanie młodej dziewczyny, która przechodziła młodzieńczy bunt. Widać jak jedne wakacje mogą zmienić nastawienie do świata, ludzi, rodziny. Jak mogą zmienić bieg reszty naszego życia i dać początek czemuś pięknemu. Jak druga osoba, którą, uświadamiamy sobie za późno, tak bardzo kochamy, odchodzi. Ślad, który po sobie zostawia, zostaje w nas do końca życia.

Żałowałam, że dawno temu nie przeczytałam tej książki. Przeleżała u mnie ona kilka lat. Szkoda, że tak późno się za nią zabrałam. Na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po inne książki Sparksa.
POLECAM!

A film? Film był fajny, ale nie tak jak książka. Lubię tutaj grę Miley Cyrus. Wzruszających scen też nie brakuje, ale jestem bardziej zwolenniczką książek. Ale warto obejrzeć choćby dla ścieżki dźwiękowej, bo ta mnie urzekła. Nie mogłam przestać jej słuchać :).

Zarówno książka jak i film są godne polecenia na jesienne wieczory :).

OCENA:

• książka: ♕♕♕♕♕♕♕♕♕♕
• film:  ♕♕♕♕♕♕

To zaległa recenzja z 2015 roku. Przepraszamy, że tak późno, ale w końcu jest :)

Miłego dnia!

Buziak! :*